LUDWIK ZAMENHOF 1859 - 1917W dniu 15-go grudnia 2009 r. esperantyści obchodzą uroczyście 150-tą rocznicę urodzin twórcy języka esperanto - Ludwika Zamenhofa.
Ta rocznica to okazja by dowiedzieć się więcej o języku esperanto i Zamenhofie.Czy wiesz, że:
Esperanto narodziło się w Polsce. Jego twórca Ludwik Zamenhof pod pseudonimem dr Esperanto opublikował w 1887 r. w Warszawie „Podręcznik języka międzynarodowego” (na pięciu stronach z 917 rdzeniowym, kompletnym słownikiem)
Esperanto po 121 latach istnienia jest już sprawdzonym środkiem porozumiewania się ludzi różnych narodów i spełnia rolę łatwego narzędzia komunikacji. Jest językiem łatwym, ładnie brzmiącym, neutralnym, nie należącym do żadnego narodu i własnością wszystkich. Zaliczanym do rodziny języków indoeuropejskich, którego słownictwo ma rodowód: romański – 70%; grecki – 14,7%; germański – 10,4%; słowiański – 0,9%
Esperanto, to nie tylko język w ocenie lingwistów prawie dziesięciokrotnie łatwiejszy od wszystkich pozostałych, ładniejszy od języka włoskiego i bardziej elegancki od francuskiego, ale też idea zjednoczenia ludzi całego świata jednym wspólnym neutralnym językiem, idea wyeliminowania wszelkich nieporozumień i przyjaźni między narodami.
Nazwa esperanto – oznacza „mający nadzieję”. Hymn – „La espero” – ułożony przez L.Zamenhofa tchnie nadzieją zjednoczenia ludzkości jednym wspólnym językiem. Flaga – zielona (kolor nadziei), w lewym górnym narożniku na białym prostokątnym polu zielona pięcioramienna gwiazda symbolizuje pięć kontynentów świata zjednoczonych jedną wspólną ideą języka międzynarodowego.
O łatwości i uniwersalności tego języka najlepiej świadczy to, że w oparciu o ten 5-cio stronicowy podręcznik i załączony do niego 917 rdzeniowy słownik Antoni Grabowski przetłumaczył „Pana Tadeusza” – Adama Mickiewicza i tłumaczenie to do dziś uchodzi za arcydzieło, w którym zachowany został rym i rytm, czego nie udało się osiągnąć w tłumaczeniach na żadne inne języki.
L.Zamenhof rozsławił Polskę w całym świecie. Na świecie jest ponad 1400 różnych obiektów poświęconych esperantu i jego twórcy. W 1959 r. Komitet Wykonawczy UNESCO uznał L.Zamenhofa za jedną z wielkich postaci ludzkości. W 2002 r. wybrany został jako najpopularniejszy obywatel Białegostoku XX wieku.
Największym i najpiękniejszym pomnikiem postawionym twórcy esperanta jest białostocki Dziecięcy Szpital Kliniczny im. Ludwika Zamenhofa. W jego wnętrzu znajduje się m.in. sala audytoryjna „Zamenhof”, sala konferencyjna „Esperanto”.
Państwem w którym znajduje się najwięcej obiektów poświęconych esperantu i jego twórcy jest Brazylia a miastem z największą ilością tych obiektów jest Malbork (41 obiektów - wśród nich pomnik Ludwika Zamenhofa, esperanckie kamienie poświęcone esperantystom: Antoniemu Grabowskiemu, Janowi Pawłowi II, Plac Zamenhofa, Skwer Esperanto, dąb Esperanto, Esperancki Park Świata „Parko de la Mondo”, itd.)
Gramatyka języka esperanto jest maksymalnie uproszczona i sprowadza się do 16-tu stałych reguł, nie przewidujących żadnych wyjątków. Każdy wyraz tak się czyta jak się pisze. Akcent pada zawsze na przedostatnią zgłoskę. Słownik esperancki podaje tylko pierwiastki słów (rdzenie), wyrażające symbole pewnych pojęć. Esperanto sprawdza się w każdej dziedzinie, od nauk ścisłych do poezji.
Ludzie w ponad 100 krajach uczą się tego międzynarodowego języka. Esperanto umożliwia bezpośrednią rozmowę i kontakty między ludźmi. Już po kilku tygodniach nauki można zacząć korespondować i zawierać znajomości z ludźmi całego świata.
Esperanto ułatwia też swoim członkom międzynarodowe podróże i zwiedzanie świata poprzez t.zw. Klub „Pasporta servo”, udostępniający adresy 1350 gospodarzy z 85 krajów, gotowych gościć u siebie esperantystów na zasadach wzajemności.
W 622 szkołach 29 krajów oraz na 42 uniwersytetach (w tym w San Marino, Budapeszcie i Poznaniu) istnieją katedry i oficjalnie prowadzona jest nauka esperanta.
Na Węgrzech można zdawać maturę bądź też pisać prace magisterskie w języku esperanto.
Według danych UNESCO kilka milionów ludzi na świecie posługuje się językiem esperanto.
31 Rozgłośnie Radiowe (w tym: Wiedeń, Watykan, Rzym, Tallin, Pekin, Hawana, Melbourne, Francja, Panama, Korea itd), regularnie nadają audycje w języku esperanto, a wkrótce ma się też pojawić pierwsza całodobowa telewizja w esperancie w Brazylii.
Istnieje niezliczona ilość bardzo ciekawych witryn esperanckich, oto kilka z nich:
- www.esperanto.pl - polska strona esperancka. W serwisie wymienionych jest 15 różnych tematów, z których np.: „Informacje” znajdują się na 97 stronach a wpisy w „Księdze gości” na 70 stronach i zawierają przeszło 700 wpisów.
- www.esperanto.de - strona niemiecka umożliwiająca wejście na 12 innych narodowych stron esperanckich.
- www.esperanto.net/org - umożliwia wejście na 62 strony narodowe – esperanckie. Zawiera też informacje o różnych grupach zainteresowań i o Klubie „Pasporta servo”.
- www.lingvo.org - umożliwia naukę esperanto przez internet..
- www.republika.pl/viavento - dosyć ciekawa strona warszawskiego
Klubu Młodzieży Esperanckiej.
Działa też esperancka telewizja internetowa www.itvc.pl
W Wiedniu istnieje Międzynarodowe Muzeum Esperanta.
W 1952 r. było ponad 40.000 zarejestrowanych książek w tym języku w brytyjskiej esperanckiej bibliotece (Britisch E.A.Biblioteko). Przetłumaczono też wiele dzieł: Homera, Sofoklesa, Dantego, Szekspira, Puszkina, Tołstoja, Byrona, Balzaka, Czechowa. A także polskich pisarzy: Mickiewicza, Sienkiewicza, Prusa, Orzeszkowej, Wyspiańskiego, Tuwima (esperantysta, od 1906 roku), Iwaszkiewicza, Lema. Wydawanych jest też około 100 poważnych periodyków i niezliczona ilość lokalnych.
„Ulica Zamenhofa“ - książka-wywiad Romana Dobrzyńskiego z dr. Ludwikiem Krzysztofem Zaleskim-Zamenhof, wnukiem twórcy języka, została przetłumaczona z esperanta na 21 języków.
Wyprawy himalajskie organizuje Nepalski Związek Esperantystów.
Na Esperanckim Kongresie UE w Stuttgarcie w 1997 r. przedstawiono projekt ustawy o stosowaniu esperanta w obradach UE.
[Opracował: Przewodniczący
Warmińsko-Mazurskiego
Stowarzyszenia Esperantystów
w Olsztynie
Marian ZDANKOWSKI
fresxo@gmail.com
avolamer@ols.vectranet.pl
kom. 604-079-049]
NIEDZIELA, 20 GRUDNIA 2009 R. 
Wieczór Poezji Adama Mickiewicza zorganizowany w Kościerzynie przez Halinę Szuta okazał się najprawdziwszą ucztą duchową. Obecnie kiedy z powodu ogólnego przyśpieszenia i tempa naszej cywilizacji coraz mniej czasu przeznaczamy na pielęgnowanie wyższych wartości, polszczyzna naszego wieszcza przypomniała nam co jest najważniejsze i najpiękniejsze. Grupa Zespołu Poetyckiego na żywo recytowała przez ponad godzinę niezapomniane strofy największego polskiego poety. Wśród wielu utworów ze wzruszeniem słuchaliśmy m.in. "Do przyjaciół Moskali", "Śmierć Pułkownika", "Do matki Polki", liczne sonety, "Redutę Ordona". 
