Dzisiaj w Lublinie pogrzeb wielkiego Polaka i Kapłana.
Arcybiskup Życiński był postacią wybitną. To, czego daremnie szukamy u innych, w nim można było znaleźć w obfitości.
Był niezwykle wykształcony, i to nie tylko w zakresie filozofii i teologii. Ze swobodą się poruszał także na terenie nauk przyrodniczych, by przypomnieć choćby jego kompetencje w sporze na temat teorii ewolucji. Obecny w gremiach naukowych kościelnych i świeckich, polskich i zagranicznych, umiał mówić o sprawach wiary językiem zrozumiałym także dla ludzi spoza kręgów wiary. Nie uciekał od trudnych problemów moralnych społeczeństwa, w którym żył. Zaangażowany w dialog ekumeniczny, wspólnie z biskupem prawosławnym podpisał list pasterski. Uparcie przywracał pamięć o lubelskich Żydach. Był pierwszym, jeśli nie jedynym katolickim biskupem zaproszonym z wykładem inauguracyjnym na 8. Międzynarodową Konferencję im. Cyryla i Metodego w Mińsku (w roku 2002), zorganizowaną przez Wydział Teologiczny Europejskiego Uniwersytetu Humanistycznego. Wygłoszonego po rosyjsku wykładu pt. „Duchowe powołanie człowieka w zsekularyzowanym świecie” z nieskrywanym podziwem wysłuchał m.in. dziekan wydziału teologicznego, metropolita Mińska i Słucka Filaret...
Osobiście też zawdzięczam mu bardzo wiele, bo dane mi było delektować się wszystkimi jego tekstami publikowanymi w moim ulubionym "Tygodniku Powszechnym". Metropolita lubelski systematycznie współpracował z krakowskim "Tygodnikiem" już od lat 70-ych minionego wieku. Jego artykuły w czasach zamętu i relatywizmu były dla mnie drogowskazem i busolą. Poza głęboką treścią zwracała uwagę i podziw jego wyszukana i przepiękna polszczyzna, co mi jako filologowi sprawiało dodatkową przyjemność.
W sobotę, 10 lipca 2010 r., dzięki Eli, która zorganizowała wycieczkę do Lublina, mogliśmy zwiedzić przepiękną Archikatedrę, gdzie dzisiaj złożono doczesne szczątki arcybiskupa.
Uczestniczący w pogrzebie, prezydent Bronisław Komorowski, pośmiertnie odznaczył abpa Józefa Życińskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
Church loses bright light in Archbishop Zycinski
A leading voice in the Church was lost February 10th with the death of Archbishop Jozef Zycinski, a philosopher, theologian and teacher. He died in Rome, most probably of a brain haemorrhage. He was 62. Zycinski's sparkling intellect was always much in demand. Besides being a regular speaker across Poland, he also lectured abroad at Oxford and Berkeley universities amongst others. A regular contributor to leading progressive journals such as Znak and Tygodnik Powszechny, he also wrote for the liberal daily Gazeta Wyborcza. He was seen as a voice of constructive dialogue. “He was a face of the the Polish Church,” reflected Father Adam Boniecki, editor-in-chief of Tygodnik Powszechny. “Listening to him, many people breathed a sigh of relief that one can think in this way.” Zycinski served as Archbishop of Lublin from 1997-2011. This remains a key see in the Polish Catholic Church. As an intellectual, it suited Zycinski well. The Catholic University of Lublin enjoys considerable prestige, having endured as a beacon of comparatively free learning in the communist years.
The funeral of Archbishop Jozef Zycinski, the late metropolitan of Lublin, south eastern Poland, was held on Saturday, February 19th. The ceremony was attended by President Bronislaw Komorowski who recalled the archbishop as a man of dialogue, true to tradition and a person looking with confidence at the future of the Church. Zycinski was an example of openness to people of differing views and proof that reason and faith can be combined in joint effort and not against each other, said President Komorowski. Enumerating Archbishop Zycinski’s merits, the President called him a champion against hatred and humiliation who had the rare ability of effectively helping the needy. “Poland bids farewell to one of its great sons. We receive his death as an untimely loss,” President Komorowski said. Archbishop Jozef Zycinski was posthumously awarded the Grand Cross of the Order of Reborn Poland, one of the highest Polish state distinctions.
.
